Šta se podrazumeva pod pojmom građevinsko zemljište?
To je zemljiše koje je određeno zakonom ili planskim dokumentom za izgradnju i korišćenje objekata, zemljište na kom se nalaze objekti izgrađeni u skladu sa zakonom i zemljište čija je namena određena planskim dokumentom.
Građevinsko zemljište može biti u svim oblicima svojine. Pravo svojine na zemljištu u javnoj svojini ima Republika Srbija, autonomna pokrajina, odnosno jedinica lokalne samouprave. Vlasnik građevinskog zemljišta ima pravo da ga daje u zakup povodom izgradnje objekata za koje je izdata privremena građevinska dozvola. Ugovor o zakupu se zaključuje najduže do pet godina.
Građevinsko zemljište može biti :
- Izgrađeno – na zemljištu se nalaze objekti za trajnu upotrebu
- Neizgrađeno – na zemljištu nema objekata ili se nalaze objekti za koje nije izdata građevinska dozvola ili se nalaze privremeni objekti
- Uređeno – zemljište koje je u skladu sa planskim dokumentom i zemljište koje je opremljeno za korišćenje i građenje (elektromreža, pristup zemljištu i slično)
- Neuređeno
Pripremanje zemljišta za izgradnju objekata obuhvata sprovođenje istražnih radova, izradu geodetskih elaborata, izradu geoloških, topografskih i drugih podloga, izradu planske i tehničke dokumentacije, programa za uređivanje, uklanjanje objekata, saniranje i ostalih radova.
Opremanje zemljišta podrazumeva izgradnju komunalne infrastrukture i uređenje površina javne namene.
Doprinos za uređivanje građevinskog zemljišta plaća investitor, dok se iznos doprinosa utvrđuje rešenjem o izdavanju građevinske dozvole. Doprinos se ne obračunava za objekte javne namene u javnoj svojini, objekte komunalne infrastrukture, podzemne etaže objekata visokogradnje (garaže, ostave itd.), dečija igrališta i sportske terene. Doprinos se takođe plaća u slučaju promene namene objekta.
Postojeće površine javne namene koje su u skladu sa planskom dokumentacijom se ne mogu otuđiti iz javne svojine. Otuđenje neizgrađenog građevinskog zemljišta se sprovodi javnim nadmetanjem ili prikupljanjem ponuda javnim oglasima.
Pravo korišćenja na građevinskom zemljištu pretvara se u pravo svojine, a upis prava svojine vrši organ zadužen za državni premer i katastar. Pravo svojine pripisuje se licu koje je upisano kao vlasnik objekta koji se nalazi na predmetnoj parceli, odnosno licu koje ima pravo korišćenja te parcele.
Po okončanom postupku konverzije prava korišćenja u pravo svojine, parcela izgrađenog građevinskog zemljišta zajedno sa svim objektima koji su izgrađeni na njoj, postaje jedinstveni predmet prava svojine, tako da se sva postojeća prava i tereti koji postoje na objektu, prenose i na katastarsku parcelu, osim ako je parcela pod dugoročnim zakupom.
